De dinsdag na Pasen. Normaal gesproken zou het ‘normale’ leven weer beginnen, maar in deze dagen is niets normaal, dus ook het leven niet. Maar we komen wel van Pasen.

Afgelopen weekend kwam ik een bijzonder verhaal tegen in een boek van de voormalige Britse opperrabbijn Jonathan Sacks.

Een oude man die in de ochtendschemering langs het strand wandelde zag een jonge man die zeesterren, gestrand door het afgaand tij, opraapte en een voor een terug de zee in gooide. Hij ging naar hem toe en vroeg hem waarom hij dat deed. De jonge man antwoordde dat de zeesterren dood zouden gaan als blootgesteld werden aan de ochtendzon. ‘Maar het strand is kilometerslang en er liggen duizenden zeesterren. Je kunt ze nooit allemaal redden. Wat maakt het uit dat je je zo inspant? ‘ De jonge man keek naar de zeester in zijn hand en gooide hem de veiligheid van de golven in. ‘Voor deze’ ,zei hij, ‘maakt het wat uit.’

Geen mens kan de hele wereld redden. Soms maakt ons dat onmachtig en bekruipt ons het gevoel dat alles wat we doen maar een druppel op de gloeiende plaat is: even gesis en dan: weg.   
Dit, oerjoodse verhaal, laat iets anders horen: redt een leven en je redt de wereld, Niet als een optelsom van al die losse daden, maar vanuit de gedachte dat wat jij doet er toe doet.

Dat lijkt me een inspirerende gedachte in deze dagen.  Niemand van ons heeft de oplossing van de crisis op zak. Maar we kunnen wel allemaal op onze eigen manier een verschil maken. Al is het maar met één mens per keer, met één daad per keer. Onze daden kunnen een verschil maken, ze repareren breuken in de wereld, ze redden fragmenten van het goddelijk licht, ze herstellen de schade die door kwade mensen is aangebracht. Uit alle gebroken fragmenten vormen zij zo weer een mozaïek van hoop.

Dat zijn Joodse gedachten, over het heelmaken van de wereld en over hoe de Eeuwige dat samen met mensen wil doen. Zijn het alleen Joodse gedachten?  Opeens herinner ik me een Paaslied met de regels:

 Nu is op aard geen goede daad meer tevergeefs gedaan, 
want wat gij goed doet is als zaad dat heerlijk op zal gaan.

Hoe simpel soms ook, een klein gebaar, een goed woord, een beetje aandacht, het kan voor de ander al het verschil maken, de hele dag in een ander licht zetten.

Harrie Strubbe