Hoe zo, vraagt u zich nu waarschijnlijk af. Wel, mocht het gebeuren dat we straks weer diensten kunnen gaan houden en ik zou dan opeens gregoriaans gaan zingen, dan bent u bij deze gewaarschuwd! Hoezo, vraagt u zich nu wellicht voor de tweede keer af. Dat zal ik u vertellen. Morgenavond begin ik een online-cursus gregoriaans onder leiding van niemand minder dan Herman Finkers. Een week lang online les en dan een afsluitend webinar waarin alle deelnemers vanuit hun eigen huis meezingen. Zangvaardigheid en muzikale voorkennis zijn niet vereist. ‘Wij horen u toch niet!’, aldus Finkers. Wel, we gaan het beleven.

Als het straks weer mag…… ik heb me zelden zo door de werkelijkheid ingehaald gevoeld als vanmorgen. Had ik het in mijn twee-wekelijks petear met Hans Koster van Omrop Fryslân nog over in afwachting zijn van adviezen van de landelijke en provinciale kerkvergaderingen en sprak ik daarbij nog enige terughoudend uit, gezien de beginsituatie, lees ik na ons gesprek, in de krant die ik inmiddels uit de bus gehaald had, dat dat advies er al ligt sinds gisterenavond ( maar dus nog niet is binnengekomen)! Tot mijn verrassing en verbazing lees ik daar dat de kerken de maand juni nu opeens als een oefenmaand zien, waarin we al met 30 mensen maximaal corona-proof diensten kunnen uitproberen.. Formeel mocht dat overigens nog steeds, maar daar is nauwelijks gebruik van gemaakt. En dan zouden we dus in juli met maximaal 100 kerkgangers ( voor ons een onwaarschijnlijk aantal voor een gemiddelde zondag) los kunnen.

Op de een of andere manier past dit alles wel in het huidige plaatje. In dezelfde Trouw van deze morgen is de teneur nogal: de lange lijst nieuwe vrijheden roept vooral vragen op. En onzekerheid: veel data, veel uitzonderingen. En zoals een psycholoog het heel treffend zei: ‘de boodschap lijkt te zijn: klooi maar wat aan met de regels, weliswaar met de algemene richtlijnen in je achterhoofd, maar toch.’ Het mooie daarvan is dat we dus niet langer als kleuters betutteld worden. Het beroep op eigen verantwoordelijkheid werkt motiverend. Tegelijk hebben we met heel veel mensen te maken die wel weer heel graag willen! Dus hoe gaat dat straks? Kijk maar eens wat er bij de supermarkten gebeurt: buiten staan mensen keurig in rij op hun beurt te wachten, maar eenmaal binnen worden de richtingwijzers genegeerd en rausen we kriskras door het pand. Hoezo anderhalve meter?  De behoefte aan enige eenduidigheid lijkt toch wel sterk. Toen de lockdown werd ingesteld, waren de regels duidelijk en die hebben we ons ook heel snel eigen gemaakt. Versoepeling, hoe wenselijk ook in allerlei opzichten, lijkt veel ingewikkelder.

Juni als oefenmaand voor de kerken? We moeten het er maar eens over hebben, maar ik weet eigenlijk nog niet zo goed wat dat toevoegt en voor wie dat dan interessant is. En het is ook nog niet zover. We hoorden de bewindslieden zich gisteren ook niet voor niets haasten om te zeggen dat al die lange-termijn toezeggingen natuurlijk wel onder voorbehoud zijn.

Harrie Strubbe