Column

Quarantaine

Op de timing valt wel wat af te dingen, zoals iemand, niet zonder humor, opmerkte. En daar zit wat in: op de dag dat Ernst Kuipers grootschalige versoepelingen aankondigt, ging ik, op basis van 2 positieve zelftests en in afwachting op de uitslag van mijn PCR, in quarantaine. Die uitslag kwam de  volgende ochtend en liet zich raden: corona. En dan ben je opeens  een van die  vele duizenden per dag. De dag eerder bij de testlocatie in IJlst had ik in tegenstelling tot de vorige keren ook buiten in de wachtrij moeten staan. Een rij waarin ik overigens een vreemde eend in de bijt leek: ik schatte de gemiddelde leeftijd zo tussen de 20 en de 35.

En dus blijft die isolatie nog minstens tot het weekend. Goed voor het inlevingsvermogen wordt er hier in huis dan altijd gezegd en daar zit een kern van waarheid in, bij elke medische ervaring weer. Maar tegelijk…..mijn wereld bestaat nu uit mijn studeerkamer, de naastgelegen slaapkamer en de badkamer.  En ik realiseer me dat dat heel wat rianter is dan de zolderkamer waar menigeen naar verbannen wordt in het kader van de zelfisolatie. Ik heb de meeste van mijn boeken bij de hand, ik heb internet, op de momenten dat het helder in het hoofd is ( waar het de eerste dagen wel wat aan ontbrak) kan ik lezen, internetten, wat werken ( de eerste dag vooral ook mensen laten weten dat ze door hun contact met mij, zichzelf even in de gaten moeten houden en allerlei zaken regelen), dus ja, dat kan minder. En ik hoef niet te slapen in de ruimte waar ik verder in verblijf ( en andersom). In die zin een bevoorrecht mens en dus nog niet al te chagrijnig.

Op de timing valt wel wat af te dingen, zo begon ik. Want ja, er staan grote versoepelingen voor  de deur en onze katholieke broeders en zusters kunnen  zich dus toch nog opmaken voor het carnaval. Wie had dat kunnen denken? En het hele ‘normale’ leven lijkt weer mogelijk te worden, inclusief het kerkelijk gebeuren.  Dat betekent over een kleine twee maanden  voor het eerst sinds 2019 weer gewoon met elkaar, in de kerk, Pasen kunnen vieren. Het is haast te bizar voor woorden, als je het zo zegt. Maar het is dus wel zo. En dat maakt het allemaal extra bijzonder.

Maar dus eerst nog een paar dagen op de bovenverdieping……even geduld oefenen, zoals iemand mij toewenste, blijkbaar wetend dat dat nou niet direct mijn sterkste eigenschap is.

Harrie Strubbe