Er wordt van alle kanten op gewezen: naast alle zorg en angst en spanning die onze samenleving in de greep houdt, zie je overal initiatieven ontstaan die mensen een hart onder de riem willen steken, willen inspireren en bemoedigen. Veelal online en dan ontstaan er nieuwe, virtuele, gemeenschappen.

Afgelopen week raakte ik  zelf ook betrokken bij zo’n initiatief.  Naar het model van de ouderwetse kettingbrief worden er nu mensen betrokken bij een kettingbrief van poëzie: je krijgt een mail, wordt verzocht aan de bovenste naam een gedicht op te sturen en vervolgens die mail door te sturen naar tenminste 10 vrienden waarvan je vermoedt dat zij ook wel iets met poëzie hebben. Een mooi initiatief dat vandaag voor mij zijn eerste vruchten afwierp. Een  Fries gedicht over de tijd nemen. En tijd hebben velen, noodgedwongen, omdat veel van het normale leven is stilgevallen. Daarom wil ik deze tekst meteen maar met jullie delen.

Nim de tiid…..

Nim de tiid om nei te tinken.
It is de boarne fan krêft.

Nim de tiid om te boartsjen mei de bern.
It is it geheim om jong te bliuwen.

Nim de tiid om te lêzen.
It is in fontein fan wiisheid.

Nim de tiid om te bidden.
It is de grutste krêft op ierde.

Nim de tiid om leaf te hawwen.
It is in kaai ta de himel.

Nim de tiid om te laaitsje.
It is de muzyk fan de siele.

Nim de tiid om freonlik te wêzen.
It is in wei om lok te fielen.

Nim de tiid om te leavjen.
En do silst leave wurde.

Want dit, mear as wat dan ek oars, makket it libben weardefol.

“Take the time”
Oersetting út it Ingelsk troch Harmen Haringa.

Harrie Strubbe